Hoe vul je je dagen na je pensioen?

Willy en Marijke zijn beiden kort geleden met pensioen gegaan. Wat veranderde er in hun dagelijks leven? En voor de partner? Redacteur Annelies ging met Willy en Marijke en partners in gesprek. 

Willy (67) en Roelof (66) zijn al 28 jaar bij elkaar en wonen in een klein dorp. Roelof al zijn hele leven, Willy sinds ze samenzijn. Roelof is al jaren ‘bij huis’ . Op zijn 51e raakte hij vanwege een fusering zijn baan als administrateur kwijt en sindsdien is hij niet meer aan betaald werk gekomen. Na veel vergeefse sollicitaties is hij vrijwilligerswerk gaan doen, dat van lieverlee uitbreidde tot een volledige dagbesteding. 

Vanaf haar 60e bouwde ze het werk af

Willy is vorig jaar, op haar 66e jaar, met pensioen gegaan. Vanaf haar 60e bouwde ze het werk als wijkverpleegkundige al wat af. Ze heeft lang fulltime in de wijk gewerkt, tot het haar ging tegenstaan dat ze steeds meer regels opgelegd kreeg en er teveel registratie en administratie verplicht werden. Zij vond dat het ten koste van haar eigenlijke werk ging en maakte een switch naar werken in een bejaardenhuis. Het bleek dat ze daar niet op haar plaats was, ze was gewend om zelfstandig te werken. “Geen teamplayer,” zoals ze zelf zegt. Ze koos er daarom voor om alleen nachtdiensten te draaien in een verzorgingshuis. 

De laatste vijf jaar voor haar pensionering ging ze de wijk weer in, naar mensen met een Persoons Gebonden Budget (PGB). Dat werk bouwde ze geleidelijk af. Vlak voordat ze officieel met pensioen ging, werkte ze nog drie ochtenden in de week, van 7 uur tot 9 uur. Op die manier was het voor Willy en Roelof een minder grote overgang toen zij uiteindelijk echt met pensioen ging.

Al jaren mantelzorger

Dit was anders voor Els (62) en Marijke (68). Al 42 jaar samen, eerst allebei aan het werk, maar na de geboorte van hun tweede dochter stopte Els met haar werk bij de Thuiszorg, omdat Marijke net op dat moment de kans kreeg op een baan die ze graag wilde. Die werkte daarna jaren fulltime buitenshuis, als maatschappelijk werkster en cliëntondersteuner. Els zorgde voor het huishouden en de kinderen. Ook is zij al jaren mantelzorger voor een naast familielid. 

Hun taken waren dus duidelijk verdeeld en toen Marijke zo tegen haar pensioen wat ging minderen (eerst naar vier dagen, later naar drie dagen werken), was dit voor Els direct al een verandering. Op haar 66e ging Marijke definitief met pensioen. In het begin was het wat onwennig, en voor Els soms lastig dat zij haar normale structuur van de dag moest aanpassen. Dingen die zij al jaren lang deed waren nu ineens niet meer vanzelfsprekend, omdat Marijke nu ook thuis was. 

Tomeloze energie

Even een moment rust pakken ’s middags bijvoorbeeld. Eerst probeerde Els zich aan te passen, maar op een gegeven moment zag ze in dat het voor haar zo niet werkte. Marijke had altijd al een tomeloze energie gehad, Els was anders en had op een harde manier geleerd dat zij zorgvuldig met haar energie moest omgaan. Dus ze moest haar eigen ding kunnen blijven doen, ook al was Marijke nu thuis. Ze legde het uit en Marijke begreep het. Ook had Marijke nog wel eens vragen en opmerkingen over hoe Els de dingen in huis aanpakte. ‘Waarom doe je dat zo? Kan je niet beter… ‘ Dat was voor Els lastig. Het voelde alsof Marijke zich daarmee bemoeide. 

Marijke was zich daar niet van bewust, maar inmiddels is het al zowat twee jaar geleden dat Marijke met pensioen ging en is er een nieuwe structuur gekomen. Ze menen allebei dat het belangrijk is dat je je eigen dingen kan doen. “Dat je nu allebei thuis bent wil voor ons niet zeggen dat je dan ook altijd alles samen moet doen. Maar blijf wel praten met elkaar! Dat zorgt voor begrip en ruimte.”

Samen doen

Willy: “Vroeger was het vaak zo dat Roelof en ik elkaar ’s morgens op de oprit tegenkwamen: ik kwam uit de nachtdienst en hij ging naar zijn vrijwilligerswerk.” Nu Willy met pensioen is, is dat veranderd, maar ze hebben allebei inmiddels een heel drukke en afzonderlijke agenda. Willy zit in diverse commissies en werkgroepen, veelal zorg-gerelateerd, en is voor haar hobby’s lid van verschillende verenigingen. Roelof rijdt op de buurtbus, zit in projectgroepen voor dorpsontwikkeling en is vrijwilliger in een verpleeghuis. Deze activiteiten zijn voor allebei heel verschillend, weekvullend, en een doorsnee dag is er niet.

Ze starten wel altijd samen de dag door op tijd op te staan en rustig koffie te drinken met een krantje erbij. Daarna gaan ze allebei hun eigen weg en proberen weer op tijd thuis te zijn om samen te eten. Ze houden zoveel mogelijk rekening met elkaars activiteiten, omdat ze allebei de dingen met hun hart doen en elkaar dat gunnen. Ze overleggen wanneer ze samen thuis kunnen zijn en hebben elkaar dus ook elke dag wel wat te vertellen. 

’s Avonds zijn ze vaak samen thuis, afgezien van de maandagavond als Roelof naar koorrepetitie is en donderdag als het Willy’s beurt is om te zingen. Roelof’s werk in het verpleeghuis is altijd een zondagmiddag. Maar dat is voor hen geen probleem, de weekends zijn toch anders geworden nu ze niet meer buitenshuis werken. 

Oppasoma’s

Marijke en Els kijken uit naar de nabije toekomst, omdat ze dan oma zullen worden. Beide dochters zijn zwanger en in dezelfde maand uitgerekend. Een van de dochters heeft een eigen zaak en heeft gevraagd of haar moeders op de zaterdag oppasoma’s willen worden. “Het maakt ons niet uit of het op een zaterdag of een andere dag is,” vertelt Els, “ons weekritme is nu niet meer zo vast in ‘doordeweeks’ en ‘weekend’ We kunnen nu toch zelf al onze dagen invullen. We kijken er erg naar uit om dit te doen, we verheugen ons enorm op deze nieuwe levensfase.“

Doen zij verder veel dingen gezamenlijk? “We kamperen graag samen,” vertellen ze. “Soms fietsen,” zegt Marijke. “Daar heb jij het te druk voor,” roept Els. “Ja, eigenlijk wel,” geeft Marijke toe. Zij doet inmiddels ook veel vrijwilligerswerk bij verenigingen en de kerk. “Ik kan wel nee zeggen als ik het echt niet wil, maar ik vind dat sommige dingen gewoon gedaan moeten worden. En het scheelt dat ik nu veel overdag kan regelen, wat vroeger op de avonden aankwam.” 

Niet teveel hooi op je vork

Er zijn ook veel verschillende interesses. Hun dagindeling is eigenlijk altijd anders. “Je kan plannen wat je wilt, er komt altijd iets tussen,” zegt Els. Ze doet wel structureel haar mantelzorgtaken, verder is een globale planning prima, maar er is altijd ruimte voor flexibiliteit. Marijke is het daarmee eens. “Prioriteiten stellen,” zeggen ze allebei. “Werk blijft wel liggen, soms zijn andere dingen belangrijker.” 

Beiden zijn het er over eens dat je moet oppassen niet teveel hooi op je vork te nemen. “Zodra mensen weten dat je met pensioen bent, of bijna gaat, word je gevraagd voor allerlei zaken met het argument: “Daar heb je dan wel tijd voor”.  Ze hebben het op een bepaalde manier drukker dan voor hun pensionering. En nee, ze willen beiden beslist niet achter de bekende geraniums zitten, maar ze moeten ook wel een beetje uitkijken dat het leuk blijft, al die drukte! 

Met elkaar praten en naar elkaar luisteren

Afspraken over de huishoudelijke taken zijn er ook. Els deed altijd het huishouden en dat is eigenlijk zo gebleven. Marijke doet vooral de tuin en de klussen die zich aandienen, zoals bijvoorbeeld schilderen. Willy en Roelof doen in huis de dingen samen, maar hebben voor de tuin hun afspraken.
“Ik doe de borders,” vertelt Willy, “Want als ik dat aan Roelof overlaat gooit hij alles overhoop en haalt er veel te veel uit. Hij mag het gras bijhouden.” Ze grinnikt: “Daar kan hij niet veel aan bederven.” 

Hebben de partners elkaar nu anders leren kennen in deze nieuwe levensfase? Hier moeten ze alle vier even over nadenken maar het antwoord is uiteindelijk unaniem: “Nee”. Marijke en Els zeggen dat ze al zolang samen zijn dat ze elkaar heel goed kennen. “We zijn na het het pensioen geen nieuwe dingen tegen gekomen die met persoonlijkheid te maken hebben, alleen praktische zaken die goed opgelost konden worden. Juist omdat we met elkaar kunnen praten en naar elkaar kunnen luisteren.”

Willy en Roelof vinden dat andere gebeurtenissen in hun leven veel meer impact gehad hebben dan het pensioen: “Verliezen in de naaste familie, en het onvrijwillige ontslag van Roelof. Daardoor zijn we anders tegen het leven gaan aankijken en kunnen beter relativeren. We kunnen nu de dingen rustiger benoemen en zo voorkomen dat er ruzies ontstaan.”

Deel dit artikel

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Full 2
Culinaire routes
De leukste restaurants, de meest verfijnde smaken, de eerlijkste gerechten.
Full 2
Full 2
Fiets, wandel- en vaarroutes
Kom lekker in beweging en loop of fiets een mooie route!
Full 2
Full 2
Er op uit
Nederland is veelzijdiger dan je denkt. Laat het dagelijkse leven even achter je en geniet!
Full 2
Full 2
Schrijf mee
Vertel jij graag mooie verhalen? Schrijf dan mee met de redactie van 50+
Full 2
previous arrow
next arrow
Scroll naar boven
Scroll naar top