Hij is dirigent van drie koren en een muziekkorps en repetitor van het VKSO Concertkoor en dat allemaal in zijn eigen tijd. John Schreurs (59) heeft een passie voor muziek en wil die graag delen.
Als lid van een van zijn koren ga ik met hem in gesprek. John is al bijna 35 jaar Groninger, toch verraadt zijn ‘zachte g’ dat hij oorspronkelijk uit het zuiden van het land komt. Geboren in het Limburgse Baarlo, is de liefde voor muziek hem met de paplepel ingegeven, zo vertelt hij.
‘In het laatste jaar van de middelbare school heb ik, heel snel, saxofoon leren spelen’
“Mijn opa is zeventig jaar muzikant geweest, mijn vader was zo’n veertig jaar bestuurslid bij de plaatselijke fanfare. Zelf speelde ik piano en in het laatste jaar van de middelbare school ben ik ook bij de fanfare gegaan en heb ik, heel snel, saxofoon leren spelen. Daar had ik duidelijk aanleg voor. Ondertussen had ik al wel het idee dat ik naast het geven van muziekles ook graag iets met dirigeren wilde doen. Toen ik mijn Atheneumdiploma had gehaald, ben ik naar het Conservatorium in Maastricht gegaan. Daar heb ik Schoolmuziek gestudeerd en HaFaBra directie (afkorting van Harmonie, Fanfare en Brassband).”
Passie
Waarom juist schoolmuziek, wil ik weten. Als ik me mijn eigen muzieklessen herinner zie ik een gefrustreerde leraar en een klas vol klierige, ongeïnteresseerde pubers voor me. Er waren misschien twee of drie leerlingen die het wèl leuk vonden. “Ik wilde juist graag mijn passie voor muziek delen. Ik heb tijdens mijn studie eerst stage gelopen. Dat was hartstikke leuk en daarna kreeg ik de kans om in Leek een jaar lang vervanging te doen op het Nienoordcollege, dat tegenwoordig RSG de Borgen heet. Zodoende ben ik in het Noorden terecht gekomen.
Dirigent
Het was erg gevarieerd, ik gaf les op Mavo, Havo, Atheneum en Gymnasium. In die tijd heb ik wel gemerkt dat het geven van muziekles niet helemaal mijn ding is, inderdaad vanwege de desinteresse bij bepaalde groepen. Aan het einde van het jaar was er een vacature voor muziekconsulent, daar heb ik toen op gesolliciteerd en ik ben aangenomen. Ik adviseerde scholen en leerkrachten, ontwikkelde lesmateriaal en hielp de muzieklessen vorm te geven. Ik coachte de leerkrachten in de klas en gaf trainingen aan schoolteams. Dat heb ik bijna twintig jaar gedaan, daarna ben ik meer in de breedte gaan werken, als adviseur voor kunst- en cultuuronderwijs en in een coördinerende en leidinggevende functie. En daarnaast ben ik altijd dirigent geweest.”
Dat houdt in dat hij vier avonden per week van huis is
John is in 1979 als dirigent begonnen, dus volgend jaar viert hij zijn 40-jarig jubileum. Op dit moment zijn er maar liefst drie koren waar hij leiding aan geeft: Chr. Vrouwenkoor Pro Musica in Leens, Gospelkoor Simi Jadech in Appingedam en Vocation uit Grijpskerk e.o. Daarnaast is hij dirigent van Muziekvereniging Adorp. En dan is hij nog één van de twee repetitoren van het Concertkoor van het Veenkoloniaal Symfonie Orkest. Dit doet hij allemaal naast zijn huidige baan als teamleider Onderwijs werk bij dbieb/St. Bibliotheken Midden-Fryslân in Leeuwarden. Dat houdt in dat hij vier avonden per week van huis is en regelmatig ook in het weekend op pad is als dirigent.
Ruimte
“Ik ben tussen de 10 en 18 uur in de week met mijn dirigentschap bezig. Naast de repetities gaat het ook om passende muziek uitzoeken, arrangementen maken, repetities voorbereiden en programma’s voor uitvoeringen samenstellen.” Zijn vrouw Ariena en hun twee zoons zijn hier helemaal aan gewend en geven hem alle ruimte. Ariena zingt zelf ook in één van de koren.
‘Ik kan mensen helpen te ontdekken wat muziek teweeg brengt’
Wat trekt John nu zo aan in het dirigeren, dat hij er zoveel tijd in steekt? “Door middel van dirigeren kan ik mijn passie voor muziek delen met een heleboel mensen. En dat is voor mij het fijnste dat er is. Ik kan mensen helpen te ontdekken wat muziek teweeg brengt, om muziek te beleven, en dat geeft mij heel veel positieve energie.”
Schakelen
De koren zijn heel verschillend van karakter en het muziekkorps brengt ook weer een heel andere soort muziek. Is het niet moeilijk om steeds te schakelen, juist vanwege die grote verschillen? “Nee, het moet voor mij juist heel divers zijn. Ik zou het niet leuk vinden als ik iedere avond hetzelfde koor zou dirigeren. Juist die verschillende stijlen zorgen ervoor dat ik mijn ei kwijt kan en ik krijg zoveel plezier en energie terug van de koorleden en muzikanten. Als die een goede avond hebben, heb ik dat ook. Ik heb wel mijn voorkeur voor bepaalde stijlen, van klassiek tot gospel tot pop, dus waar ik nu mee bezig ben, daar ligt ook echt mijn hart.”
Is met amateurs werken niet frustrerend?
Als dirigent alleen met amateurs werken, is dat niet frustrerend? John schudt resoluut zijn hoofd. “Nee, niet frustrerend. Soms is de weg naar het resultaat, naar wat je beoogt, een lange weg en je haalt het ook niet altijd. Ik heb wel een bepaalde standaard voor wat ik het minimumniveau vind. Maar je moet ook realistisch zijn en je beperkingen kennen. Ik denk dat ik wel altijd muziek uitzoek die past bij het koor en die ook niet te hoog gegrepen is. Maar er kan altijd wel een stuk tussen zitten dat het koor toch niet zo blijkt te liggen. Dan wordt het een studiestuk, we leren er veel van, maar gaan er dan niet mee verder voor een uitvoering.”
Requiem
John is nu al zolang dirigent, ik ben benieuwd wat hem het meest is bijgebleven uit die afgelopen veertig jaar. Daar hoeft hij niet lang over na te denken. “De uitvoering van het Requiem van Fauré, met Pro Musica en projectzangers in 2014. Ik heb altijd al een zwak gehad voor dit stuk. Ik heb het zelf gezongen toen ik nog op het conservatorium zat, begeleid door het symfonieorkest en ik vond het zó mooi! Ik heb ook jaren lang allemaal uitvoeringen van het Requiem verzameld, ik denk dat ik er wel meer dan 125 heb. En om het dan ook een keer daadwerkelijk met een koor in te studeren en tijdens een concert uit te voeren, dat was een grote wens en ik heb er van genoten. Dat deed me heel veel.”
‘Eigenlijk zou ik heel graag een keer voor een Symfonieorkest willen staan’
Thuis heeft hij een enorme gevulde cd kast, maar hij komt er momenteel niet echt aan toe om muziek te luisteren. In de auto luistert hij altijd klassieke muziek. Hij speelt al jaren geen saxofoon meer, maar wel piano. Voor zichzelf en voor de koren. Heeft hij ook een droom op muziekgebied, die hij nog zou willen verwezenlijken? “Eigenlijk zou ik heel graag een keer voor een Symfonieorkest willen staan. Dat is natuurlijk heel specialistisch, maar ik zou het wel heel mooi vinden als dat ooit nog eens kan.”
Levensbehoefte
Naast bezig zijn met muziek wandelt John graag en werkt hij met plezier in zijn prachtige grote tuin. Maar muziek maakt een groot deel van zijn leven uit. “Het zorgt voor balans tussen mijn dagelijks werk en daar buiten. Het is heel belangrijk voor mij om met muziek bezig te zijn, het geeft me inspiratie, plezier en energie, het is een levensbehoefte.
Er komt natuurlijk een tijd dat ik ga stoppen met dirigeren. Ik heb altijd gezegd: ik wil geen oude dirigent worden. Maar ja, wat is oud? Ik word dit jaar zestig. Vroeger zei ik altijd: ‘als ik 60 ben dan stop ik er wel mee!’ Maar nu is het zo ver en nu voel ik helemaal nog niet de behoefte om te stoppen, misschien wil ik nog wel tien jaar doorgaan. Hoe het verder zal gaan, weet ik nog niet, ik kan nu niet voorzien of ik bijvoorbeeld ga afbouwen of ineens ga stoppen. Ik ben daar nog niet mee bezig. Als je jong van geest bent en je passie over kunt brengen, kun je nog doorgaan, denk ik. Pas als je ziet dat het niet meer werkt, moet je er mee stoppen. Maar dan komt er wel weer iets anders voor in de plaats. Dan ga ik misschien wel weer meer luisteren naar muziek, concerten bezoeken en dergelijke. Ik kan me mijn leven niet voorstellen zonder muziek.
Hier kom je nog meer over John Schreurs te weten.
