Weet jij het nog?
Ik vond Malle Pietje supertof. Saartje vond ik lief, Bromsnor een echte brompot en de burgemeester het minst interessant. Maar Swieber, tsja.. onze Swieber, die vertegenwoordigde de vrijheid zoals niemand deze ooit zal bereiken.
Hij stond te boek als landloper. Dat woord kennen we tegenwoordig amper nog. Zwerver is misschien meer ingeburgerd. Maar geen zwerver zoals je ze bij het station zou treffen of anderszins. Nee, Swiebertje was gewoon een graag geziene gast, een man van de wereld, een sociaal wat onhandige jongen die het niet zo nauw nam met de regels.
We bleven er voor thuis
In de jaren zestig en zeventig bleven we er voor thuis. Als Swiebertje in april 1975 naar Canada vertrekt pinkt menigeen een traantje weg. Die laatste twee jaren werd Swiebertje in kleur uitgezonden, maar daarvoor waren de uitzendingen in zwart-wit. Het deed niets af aan de impact van de serie.
Joop Doderer vertolkte jarenlang de rol van Swiebertje en lanceerde daarmee de term ‘het Swiebertje effect’. Het betekent niets anders dan wanneer een acteur of actrice zo lang een rol speelt, dat je je die acteur of actrice eigenlijk niet meer in een andere rol kunt voorstellen. Hij of zij zit er aan vast en komt nooit meer van dat beeld af.
Wim Sonneveld
Joop Doderer was naast Swiebertje toch ook bekend van zijn rollen in kluchten. En later maakte hij deel uit van het gezelschap van Wim Sonneveld. Deed meerdere theatervoorstellingen en speelde in Engelstalige films. Hij trouwde vier keer, één van zijn echtgenotes was Conny Stuart.
Of een uitzending van Swiebertje tegenwoordig nog zou kunnen boeien? ‘Onze’ Generatie mogelijk wel, maar de jeugd zal zich afvragen wat een veldwachter is. Of een barones wel van deze tijd is en wat het woord ‘edelachtbare’ betekent.
Ja dat weet ik nog goede auwetijd was dat
Nu met 1 wij mochten dan opblijven om te kijken was geweldig mooi